‘Als een slak op een scheermes.’ Zo omschreef een vriend van Liesa Van der Aa haar nieuwe plaat ‘Caramel’ — als zachtheid die zich om scherpe randen vouwt, maar zich nooit laat snijden. Een treffend beeld, want met ‘Caramel’ brengt Liesa haar meest persoonlijke werk tot nu toe.
Het “jongere, zachtere zusje” van Liesa Van der Aa, haar vorige plaat ‘Easy Alice’ beweegt zich nog steeds in eenzelfde jazzy universum. Alhoewel, om toch een paar referenties te noemen: je hoort echo’s van Laurie Anderson, dit keer vervlochten met de vroege klassiekers van James Blake en flarden van Billie Eilish en FKA Twigs. Elektronica, hedendaags klassiek, barok, jazz en hiphop — ‘Caramel’ draagt, zoals Van der Aa het zelf graag omschrijft, al deze jassen tegelijk, nonchalant over elkaar heen. En daarbovenop vallen, meer dan ooit tevoren, de maskers. “Ik wilde een plaat maken die voelt alsof je iemand luidop hoort denken,” zegt ze. “Alsof je op het puntje van iemands bewustzijn zit, zonder dat alles al uitgesproken is.”
