Na een slordige tien jaar in de scene vond Uberdope zichzelf in 2018 opnieuw uit op elk vlak denkbaar. Het drietal trad toen wederom in het voetlicht, met hun derde plaat ‘Graag Gedaan’ onder de riem en bewees dat ze aan scherpte niks verloren hadden.
‘Paar jaar weg, geen vakantie,
het deed niks af van de relevantie.’
(uit ‘Wow’)
2015 was het jaar waarin Uberdope haar laatste release uitbracht. Wie sinds die tijd wachtte op nieuw werk van de groep, toch één van de vaandeldragers binnen de Belgische hiphopscene, had een stevige portie geduld nodig. Een creatieve impasse leidde ertoe dat het drietal haar modus operandi radicaal omgooide. Het materiaal dat op de plank lag te wachten om uitgebracht te worden werd integraal verwijderd en vrij van alle druk en verwachtingen sloeg Uberdope een volledig andere richting in. Samen met een rist getalenteerde producers en onder de auspiciën van de Compact Disk Dummies werkte Uberdope drie jaar lang in alle rust aan een nieuwe plaat die de groep wederom volledig op de map moest zetten.
‘What the hell,
Fake is de naam, het is DIY, we doen alles zelf.’
(uit ’20 Euro’)
Deze geduldige aanpak loonde. De veelzijdige producties van de Dummies, die met de vingers in de neus excelleren in elk mogelijk genre, zorgen ervoor dat de drie Gentenaars tekstueel sterker voor de dag komen dan ooit tevoren. Nu eens luchtig, dan weer bijtend maatschappijkritisch: Uberdope – tevens de drijvende kracht achter Fake Records – was tijdens de windstilte geen spat minder relevant geworden. De drie rappers zijn altijd een buitenbeentje geweest binnen de van testosteron en geldingsdrang vergeven hiphopwereld, maar het is een houding die hen nog steeds even goed staat.
‘Er is vast talent, maar waar ik ook kijk,
zie ik geen fluit net als Jacob van Ecyk’*
(uit ‘Goud’)
Hoogtepunten genoeg in de periode tussen de release van Graag Gedaan en nu. Ze brachten enkele gesmaakte singles en clips uit, braken elk podium minutieus af tijdens de afgelopen festivalzomer én kregen met ‘It’s a rap’ een wekelijkse rubriek in de ochtendshow van Michelle Cuvelier op Studio Brussel. Je kon er naast kijken, zeker, maar daar was wel enig doorzettingsvermogen voor nodig. Momenteel zit de groep opnieuw in de studio om door te gaan op dit hervonden elan. Een releasedatum is er nog niet, hun verleden indachtig, maar nieuw werk zou er wel eens sneller kunnen zijn dan verwacht.
*Voor wie het wou weten: Jacob Van Eyk was een blinde fluitspeler uit de 17de eeuw. Graag gedaan.
