‘Geef me de sleutel tot uw dromen
ik ben thuis hier in dit niemandsland
ik ken goden en hun demonen
en oh jawel ze kennen mij
oh jawel ze kennen mij.’
Op vierde worp ‘Niemandsland’ gaat Johannes Faes ofte Tourist LeMC op zoek naar antwoorden op de kleine vragen die het leven ons voorschotelt. Als vanouds koppelt hij maatschappijkritisch denken aan introspectie, waarbij zijn poëzie een nostalgische blik op het verleden werpt, afwisselend verankerd in het heden en met een standvastig been in de toekomst.
